Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 7 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 7-րդ).djvu/111

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

— Մեկ մեճիտիե մեծ վարժապետիս համար։

— է՜յ։

— Կես մեճիտիե ալ պզտիկ վարդապետիս համար։

— Է՜դ։

— Երեք քառորդ մեճիտիե ալ միջին վարժապետիս համար։

— է՜յ։

— Մեկ քառորդ մեճիտիե ալ տնտեսին համար։

— Է՜յ։

— Կես մեճիտիե գաղղիաբանի և կես մեճիտիե ալ տաճկաբանի համար։

— Ասոնք այս օրերս չէին գար կոր նե։

— Կաղանդի օրը անպատճառ կուգան։

— Է՜յ, տղաս, այս տարի կաղանդին օրը դպրոց մերթար դուն տե՛ վերջը բան մը կընենք։


Անցյալ շաբթու կամուրջը բացված միջոցին մարդուն մեկը ցատկել ուզելով՝ ծովը ինկեր է, բայց հասած օգնության շնորհիվը մարդը ծովեն դուրս հանվեր է։

— Ո՞ղջ, թե մեռած։

— Լրագիրը ասոր վրա բան մը չեն խոսիր, և խոսելու ալ հարկ չկա, բավական է, որ մարդը դուրս հաներ են, կուզե մեռած ըլլա, կուզե ողջ, ծովին տակը մնացած չէ յա․․.


— Ճանըմ մյուսյու տոքթոր, սա էրկանս հիվանդությունը ի՞նչ է։

— Մենք այս հիվանդության մալյուս բեքքյուս թեսթա չերվելլո կ՝ըսենք։

— Ողջ ըլլաս, սա հիվանդությունը հասկնամ տե․․․ էյ, սա հիվանդութենեն կ՝ազատի՞, չէ նե.․․

— Կրնա ըլլալ, որ մեռնի, և կրնա ըլլալ, որ չմեռնի։

— Օրհնյալ է Աստված, հելե մեկ սաղլամ մուղապ մը առի..․։