Կըսվի թե մինչև ցնոր կարգադրություն այսպես պիտի շարունակվի եղեր...
⁂
— Լիճ ըսելով ի՞նչ հասկնալու ենք, հայրի՛կ։
— Էմին էոնյուն հասկնալու ես, սպա՛ս։
⁂
— Սանկ շիտակ չկայնի՞ս, կը մսի՞ս կոր։
— Այո՛, և հագուստ առնելու ալ ստակ չունիմ։
— Երեք հարյուր ղուրուշի բալթո մը առնելուն՝ քառասուն փարա տուր չորս օղի խմե և տաքցիր։ Օղին անանկ հագուստ մ՝է, որ մարդս ներսիդիեն կը հագնի և բնավ չմսիր։
— Օղիեն ալ տուրք պիտի առնեն եղեր։
— Անկից ալ տուրք առնեն նե՝ ան ատեն ահա ցուրտեն կը մեռեինք։
⁂
Երբ կը տեսնեմ, որ շենքի մը տնօրենը միևնույն շենքին մեջ օր մը թուղթ խաղալ կուտա և օր մը խաղացողի մը կենաց երեսուն տարին կը ներկայացնե՝ մտքովս կըսեմ.
— Ահա մարդ մը, որ մեկ կողմեն կը բռնկցնե և մյուս կողմեն մարելու կաշխատի։
⁂
Այս օրերս ուսումնականները շատցեր են։ Առջի օրը մարդուն մեկը ուրիշի մը կը հարցունե.
— Իրա՞վ է, որ երկիրս կը դառնա ու կը շարժի։
— Այո՛, իրավ է։
— Երկրիս շարժիլը ինչո՞վ կրնաս ապացուցանել։
— Երկրաշարժով, կը պատասխանե մյուսը։
