Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 7 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 7-րդ).djvu/136

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Բժշկին մեկը աս օրերս սենյակը քաշված՝ լրագրի մր մեջ կը կարդար, որ «Մորոզա անուն կին մը փոթորիկի ատեն պատուհանը նստած ատեն պատուհանը կայծակեն կը զարնվի։ Կինը սաստիկ ցնցում մը կ՛զգա և անմիջապես պատուհանին մեջ դրված ծաղկին պատկերը սրունքին վրա կելնե և նույն պատկերը սրունքին վրա կը մնա մինչև ցմահ»։

Բժիշկը այս կարդացած ատեն հանկարծ դուռը կը զարնվի և տունե մը հիվանդի կը կանչվի։ Բժիշկը կերթա։ Հիվանդը ծաղկի հիվանդութենե բռնված էր։

Բժիշկը պետք եղած դեղագիրը տալեն ետքը հիվանդին քովը գտնվողները կը հարցնեն իրեն․

— Մյուսյու տոքտոր, ինչե՞ն կուգա այս հիվանդությունը։

— Այս օրերս փոթորիկի ատեն աղջիկնիդ պատուհանին առջև նստա՞վ մի։

— Չէ։

— Պատուհանին առջև նստած ատեն պատուհանին մեջ ծաղիկ չկա՞ր։

— Չկար.

— Պատուհանը կայծակե չզարնվեցա՞վ մի։

— Ամենևին։

— Անանկ է նե՝ աղջիկնիդ ծաղիկ հանած չէ, կըսե ու կերթա։


Հայրենիքի մեջ կը կարդանք, որ Պաթումի ազգայինը եկեղեցիի մը շինության ձեռնարկած ըլլալով՝ տեղվույն կառավարությունը եկեղեցին կոխեր է։

Կը կոխե յա՛, տեղվույն կառավարութենեն հրաման չառած Աստուծո աղոթել ի՞նչ ըսել պիտի ըլլա.․․


— Հայրիկ, թատրոնի մը մեջ կատակերգություն մը ներկայացված ժամանակը հանդիսականը խնդան նե՝ ի՞նչ ըսել է։

— Դերասանները ծափահարել ըսել է։

— Էյ, ողբերգություն մը ներկայացված ժամանակը դերասանները խնդան նե՝ ան ի՞նչ ըսել է։