ցողներեն մեկուն թղթերուն, որ այս վերջինը կը ձանձրանա և հանճարեղ միջոց մը կը գտնե այս ձանձրույթդ խալսելու համար։
Թաշկինակը կը հանե գրպանեն և քովը նստողին քիթը կը բռնե․
— Ի՞նչ կ՛ընեք, պարոն։
Ներեցեք, իմ քիթս կարծեցի, կը պատասխանե խաղացողը։
⁂
— Մայր, դիմացի տունը կերի կոր։
— Ո՞վ ըսավ, ուսկի՞ց իմացար։
— Բոցերը չե՞ս տեսնար կոր..․ ամեն մարդ տունը կը պարպե կոր։
— Թող պարպեն, Պատրիարքարանի դիվանատունեն ստուգեցի՞ր։
— Դիվանատունն ի՞նչ կը խառնվի ասանկ բաներու։ Տուներնիս պարպենք մայր, պիտի էրինք։
— Մինչև որ Պատրիարքարանեն պաշտոնական ծանուցում չհրատարակվի, ես տեղես չեմ երերար․
— Պատրիարքարանն իրեն չվերաբերյալ խնդիրներուն մեջ ի՞նչ գործ ունի։
— Չիյտես, որ քանի մը օրե իվեր իրեն չվերաբերյալ խնդիրներով զբաղիլ սկսած է Պատրիարքարանը։ Անցյալ օր չհրատարակե՞ց, թե Սիմոն պեյը Կիլիկիո Կաթողիկոսին գործակատարն չէ եղած։
⁂
Դեղարանի մը մեջ.
— Պարոն դեղագործ, մայրս մեկեն ի մեկ հիվանդացավ, կուզեի բժիշկ Շ․.. տանիլ։
— Այդ բժիշկը ուրբաթ օրերը միայն կուգա այս գեղը։
— Ըսել է, թե ուրբաթ օրերը միայն հիվանդանալու է այս գեղին մեջ։
⁂
Ամենապատիվ սրբազան Պատրիարքին հրաժարականն ամենուս հայտնի է։
