— Ատիկա մյուսյու Քարլոն զարկեր է, վարպետիդ ի՞նչ։
— Մեր խանութեն առավ տիկին, հինգ ղուրուշի ալ սակարկություն ըրավ։
— Դուք նապաստա՞կ կը ծախեք։
— Հապա, այդ հրացանով տեսած որսորդ ճողինոներուդ ամենն ալ մեր խանութին մյուշտերիներն են։
⁂
— Եղբայր, 1876 տարվույն օրացույցն ունի՞ս։
— Չկ՛, տակավին, ինչո՞ւ հարցուցիր։
— Բան մը պիտի հարցնեի։
— Հարցուր, կրնա ըլլալ որ գիտնամ։
— Երեկ մեկու մը հետ վիճաբանության բռնվեցանք 1876-ի Գիր Տարվույն-ի վրա, անոր վրայոք պիտի հարցունեի, թե գիտես այս տարվան Գիր Տարվույն-ը։
— Ան գիտեմ։
— Օրացույց չառի կըսես կոր նե։
— Ամեն բան օրացույցեն չսորվիր ա՛, մարդս քիչ մալ ինքնիրմեն գտնալու է. այս տարվան Գիր Տարվոյն է Չ. Ք. Ա. Վ. Ո. Ր. ՈՒ. Թ. Յ. Ո. Ի. Ն. Ա. Ն. Ա. Ն. Կ. Ո. Ի. Թ. Յ. Ո. Ի. Ն. Գ. Ի. Ն. Ո. Վ. Ո. Ի. Թ. 3. Ո. Ւ. Ն.։
⁂
— Ղալաթիո քսակահատներեն մին. անցյալ շաբթու, դերձակի մը բանթալոն մը ապսպրած ըլլալով՝ առնելու կերթա։ Դերձակը անուշադրությամբ մոռցած կը բանթալոնին գրպան շինել։
— Ասոր գրպանը ո՞ւր է, կը հարցունե քսակահատը։
— Չշլեցի, կը պատասխանե դերձակը։
— Ինչո՞ւ։
— Պետք չունիս, ատոր համար։
— Ի՞նչպես պետք չունիմ։
— Որովհետև դուն ուրիշին գրպանները կը գործածես միշտ:
⁂
— Ըրածդ վայլե՞ց, Կարապետ աղա։
— Ի՞նչ կա։