Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 7 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 7-րդ).djvu/249

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Աղեկ ա՛, մեր ստակներն առնելեդ ե՞տքը միտքդ ինկավ իմաստասեր ըլլալը։


— Թորոս աղա՛, այսօր ի՞նչ ըրիք, նայինք, Խավյար խանը առի՞ք, չէ նե՝ ծախեցիք։

— Առինք ալ, ծախեցինք ալ։

— Վաստկեցա՞ք գոնե։

— Չէ՛, կորսնցուցինք։

— Ի՞նչ ելավ ատկից, տղա՛։

— Ի՞նչ պիտի ելլա, մենք ելանք խանեն։


— Տղադ ի՞նչպես է, Մարկոս աղա։

— Մի հարցուներ, ծանր է։

— Ինչո՞ւ ուրեմն անգամ մը Ընդհանուր ժողովին չես երթար, եղբայր։

— Ընդհանուր ժողովին երթամ ի՞նչ ընեմ։

— Տղուդ համար Տերողորմյա մը ըսել կուտաս։

— Ընդհանուր ժողովը ատանկ բաներ կընե՞ մի։

— Անցյալ շաբթու չէ՞ր, որ ատենապետին պահպանիչ ըսավ։

— Տղաս անգամ մը առնեմ տանիմ անանկ է նե։

— Տղան առնես տանիս նե խնդրո կարգին մեջը կը դնեն ու մինչև որ Տերողորմյայի կարգը գա, տղադ հոգին կուտա։ Դուն մինակ գնա՛։

— Շատ աղեկ, շնորհակալ եմ, գալ շաբթու կերթամ։