Ազնվապետական գյուղի մը մեջ ենք։
Եկեղեցվույն դռները կը բացվին ժամը տասներկուքին (կարծեմ ի Արևագալը պիտի երգեն։
Քահանան կ՛սկսի.
— Հարևելից մինչ ի մուտս.․.
— Ժամկոչը (դասին ետևեն) տեր հայր... տեր հայր...
— Ի հյուսիսո... ի՞նչ կա.
— Փսըփսըփսըփսը...
— Եվ ի հարավո... կեցիր...
— Փսըփսըփսըփսըփսըփսըփսըփսըփսըսփսրփսըփսըփսը։
— Հասկցա ճանըմ... ամենայն ազգ և...
— Փսըփսըփսըփսըփսըփսըփսըփսըփսը։
— Կյումիշ պալըղը։
— Փսըփսըփսըփսըփսըփսըփսըփսը։
— Ժամը չորսին կերթամ։
— Փսըփսըփսըփսը...
— Շատ աղեկ, շատ աղեկ...
— Հասկցա պապամ... ազինք... օրհնություն նոր օրհնեցե՞ք.. թո՛ղ սպասե քիչ մը... զարարիչն արա... Պողոսին խապար ղրկեցեք... րարածոց որ ծագյաց զլույս... բազարլըխն ինձի ձգեցեք.․․ արեգականն այսօր աշխարհս... հայտե, երթանք։
Մեծ ցավ է մեզ եկեղեցվո սեմեն ներս տանիլ Խիկարն. և եթե ստիպվեցանք այսօր սույն տողերը գրել, մեր միակ նպատակն էր և է ցույց տալ ընթերցողաց, թե որքան կը նսեմանա մեր եկեղեցվո երգեցողությանց վսեմությունն նմանօրինակ պարագաներու մեջ։
Բայց, ավելի մեծ ցավ է մեզ հայտնել, թե քառասուն անգամներեն ավելի ներկա գտնված ենք այսպիսի տեսարաններու, որք շատ գեշ տպավորություն ըրած են բարեպաշտ ժողովրդյան վրա, որուն մեկ անդամն ըլլալու պատիվն ունինք և մենք անարժանաբար։
Ո՛ պաշտոնյայք եկեղեցվո, մեր ուզածն մեծ բան մը չէ։
Երբ եկեղեցի մտնեք, կայնեցե՛ք այնպես, որպես պիտի կայնեիք Աստուծո առջև, կամ պարտատերի մը առջև... գոնե։
⁂
Վերջին երկու ամիսներու մեջ մեր կրոնքն ալ քիչ չչարչարվեցավ։