Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 7 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 7-րդ).djvu/309

ՔԱՂՎԱԾՔ

<1>

Բրուսիացի պաշտոնակալ մը կըսեր Մեծն Նաբոլեոնի, թե իր Հայրենակիցը (բրուսիացիք) փառքի համար կը պատերազմին և թե գաղիացիք ստակի համար միայն, «Իրավունք ունիք, պատասխանեց Նաբոլեոն, ամեն մարդ յուր չունեցածը ստանալու համար կը կռվի»։

⁂

Պոնաբարթ նախ իրեն ընկերացող զորապետաց «Շատ աղեկ պատերազմեցաք» կըսեր։ Քիչ մը վերջը՝ «Շատ աղեկ պատերազմեցանք» ըսել սկսավ և ի վերջո «Խոստովանեցեք, թե փառավոր պատերազմ մը շահեցա» ըսավ։

⁂

Օր մը Նաբոլեոն Վենթ-էոն խաղացած ատեն սեղանին վրա դիզված ոսկիներուն նայելով ըսավ իր սենեկապետին՝ «Գերմանացիք շատ կը սիրեն այս պզտիկ Նաբոլեոնները, այնպես չէ՞». «Այո՛, տեր, մեծեն ավելի կը սիրեն» պատասխանեց սենեկապետը։

⁂

Մարդուն մեկն ամառը տաք օր մը երկու սև բալթո իրարու վրա հագած փողոցեն կանցներ։ Բարեկամներեն մին զանի տեսնելով ըսավ.

— Ատ ի՞նչ է, բարեկամ, ասանկ օդին երկու բալթո իրարու վրա կը հագնվի՞։

— Ի՞նչ ընեմ, դժբախտություն դժբախտության վրա, ըսավ