խեղճ քարոզիչը անուշադրությամբ երկու թուղթ մեկեն դարձուցած ըլլալով՝ տապանին շինության մեջն էր։
⁂
Հացկերույթի ներկա եղող որկրամոլի մը կը հարցունեն, թե ծնողքեն ի՞նչ ժառանգած է. որկրամոլը կը պատասխանե. հորմես շատ ուտել և մորմես աղեկ խմել։
⁂
— Ո՜հ, որչափ թշվառ եմ աղքատ ամուսին մըլլալուս, կըսեր մեկը յուր բարեկամին։
— Ա՜հ, ես ալ որչափ թշվառ եմ, հարուստ ամուսին մըլլալուս, կը պատասխանե մյուսը։
⁂
— Հայրի՛կ, Մանզումեին պայմանաժամը լմնցավ։
— Ի'նչ ընեմ։
— Ստակ տուր, որ տանիմ իրեն ու նորեն թերթ ղրկել սկսի, որ կարդամ։
— Ստակ չունիմ, տղա՛ս, այս տարի հին Մանզումեներով անցուրտե, գալ տարի բան մը կընենք։
⁂
Ալքազարի մեջ.
— Ինչո՞ւ համար ծափ զարնելով կը կանչեն կոր այս աղջիկները և կանչած խաղերնին նորեն կանչել կուտան կոր։
— Աղեկ չեն կանչեր կոր, ատոր համար կրկնել կուտան կոր:
⁂
Մսավաճառը. — Կարապետ աղա, աս տարի ձեր մեծ պահքը որչափ երկար տևեց։
— Ինչո՞ւ։
— Միս առնել չսկսար տակավին։
— Միսին օխան տասնութը ղուրուշ ըլլալեն ետքը, մեծ պահքը լմննալիք չունի։
