մը առնելու համար երկնից բոլոր աստղերը վար իջեցնել հարկ պիտի ըլլար, որ գաղափարին քովը դրվելով՝ ինչ ըլլալնին հասկցվեր։
Ի՞նչ կրնաս ըսել, տղա են, կըսեն. 1873-ի տղաքները 1840-ի ծերերն են։
Երեկ տղուն մեկը թռուցիկ մը թռցուցած ատեն քանի մը դրպրոցականներ իրարու մեջ այսպես կը խոսեին․
— Ի՞նչ է այս տղուն թռուցածը։
— Թռչնոց քաղաքեն վար իջեցնելու է, որ ի՛նչ ըլլալը ըսեմ։
— Թռուցիկ չէ՞ մի, աղբա՛ր։
— Չէ՛։
— Ի՞նչ է հապա այս թռուցածնին։
— Միսաքյան էֆենտիին կարծիքն է։
— Ինչ կրնաս ըսել, տղա են, կ՛ըսեն, 1873-ի աշակերտները 1840-ի վարդապետներն են։
⁂
Ասիան անցյալ շաբթու կըսեր, թե Միսաքյան էֆենտիի հոդվածեն բան մը հասկցողը մեզի ալ հասկցնե նե փոխարեն մեկ տարվան Ասիա կը շնորհեմք:
Ասիան՛, տղա՛ ես դուն, ո՜վ հանձն կառնե տարի մը Ասիա կարդալու ձանձրությունը։
⁂
Մամուլի կարծյաց հակառակ այս շաբթու բարեբախտաբար օսմանյան ֆոնտոները չինկան և տաճկաստանցիք չսնանկացան, Օրագրո մեջ միջին Ասիա ըսվելու տեղ փոքր Ասիա ըսվելուն վրա։
Համայն Եվրոպա և Տաճկաստան պարտավոր է ոսկեփետուր գրիչ մը և ոսկեզոծ քերական մը նվիրել Մամլո՝ որ բարեհաճեր է այդ մեկ բառի սխալը երեք հարյուր ութսուներկու բառե բաղկացյալ հոդվածով մը ուղղել, և այդ մեկ բառին համար յուր ընթերցողները Սեբաստիա, Թոգաթ, Ամասիա, Մարզուան, Սինապ, Սամսոն, Քայսերի, Ղոնյա, Սիս, Քասթամոնի, Իզմիր, Պրուսա, Քեոթահյա, Իյնեպոլու և Իզնիմիտ պտըտցունել։
Իր ընթերցողները թե՛ խնդացնել թե ասանկ պտըտցնել ամեն խմբագրի գործ չէ։
