Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 9 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 9-րդ).djvu/214

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

«ՓՈւՆՋ» եվ քաղաականություին

Փունջ քաղաքական հոդվածներ հրատարակելն դադրելեն ի վեր կարծես քաղաքականութեան ալ համը հոտը փախավ։

Ատեն մը ի՞նչ աղեկ խորհ րդածութ յուններ կըներ, քաղաքականության հորիզոնին վրա թանձր ամպեր կը տեսնվին կըսեր, քիչ օրեն մրրիկ մը պիտի ելնե կ'ըսեր, մենք ալ օրացուեցը կը նայեինք, որ ոչ մրրիկ կա, ո'չ ալ անձրև. ա՜լ չարաճճի, մեղի դարձլալ խաբեց ըսելով կը խնդաեինք, կը զվարճանա չինք։

Այն ատենդերը ի՞նչ աղեկ գուշակ ութ յուններ կորներ, թեպետ և ալ գուշակություններեն մեկն ալ չէր ելն ել, թող որ ինքս ալ չէր պնդեր, որ անպատճառ ելնե, Պիսմարք իշխանին բռնած ընթացքը կը հարվածեր, պարոն Թիերէն շատ անգամ խրատներ կուտար, այս ամենը կ՝ըներ միշտ գուշակելով թե՝ եթե այդ մարդիկ իր խոսքը մտիկ չյընեն քաղաքականութշունն տակն ու վրա պիտի ըլլա։

աղա քական ութ շունն բնավ հոդ չէր ըներ ու տեղեն չէր երերար, ասոր վրա դարձլալ մեզի խնդալ մէ կը բռներ։ Ա՜հ, Փունջին քաղաքական խորհրդածութեունն քաղաքականության գուճուրի քուուն է, ելե'ք քիչ մը քուհուրի քուուն երթանք կ'ըսեինք ու կերթայինք, կերթայինք ու կը խնդայինք։

Չենք գիտեր, թե այն ատենեն ի վեր Փունջն ինչո՞ւ ցուց իր խորհրդածություններն ու գուշակութեունները. քաղաքականութեան հորիզոնին մեջ իրեն դեմ բա՞ն մը արդյոք մեր խնդալն իրեն փափկասիրութեա՞նը գիպավ, դադրեարդեոք տեսսյվ. արդյոք Պիսմարքի՞ն բարկացավ։ Ասոնց ո'րն ըլլալը չդիտենք, միայն սա գիտենք, որ քանի մը ատենե ի վեր քաղաքականության վրա գրած չըլլալով և շատերն ալ խնդալն զրկած ըլլալով՝ բազմաթիվ ազգային կը խնդրեն մեզմե աղաչել Փունջին, որ առւսջիկա շաբաթ ավուր թերթին առաջին երեսին հանուր տեսություն մը ընե, խառնելով... մեջ անպատճառ քաղաքական ընե, Պիսմարքն ու Մաքմահոնն ալ մեջը

ԱՂԹԱՄԱՐԱ ԽՆԴԻՐ

Թատրոնի բազմաթիվ ընթերցողք կը փափագին գիտնալ, թե ինչ եղավ այս խնդիրն, թե ի՞նչ եղավ Խաչատուր սրբազանն, արդարացա՞վ, չէ նե ժամանակ չունեցավ արդարանալու և ուրիշ մամանակի թողուցի։