ՊԱՏԱՍԽԱՆ •Աււրնի մը ատենե ի վեր նամակներ կրնդունինը, որոնք Պոլսո թաղերուն նկար ադրությանց և երգիծական կ են սա գր ո ւթ յան ց շա ֊ րունակվխն փափագելով կր խնդրեն, որ թերթերնիս մ եծցունհնք: Առաջին օրն ւսլ երեսուն Լութ գավառացի ւսդդայնոց կողմեն նմանօրինակ նամակ մր ստացանք։ Մեր ընթերցողներն գոհ րնելու համար մինչև այսօր բան մր խնայած չենք, ինչ որ մեր կարողություն ր կր ներեր րրթնք, եր¬ բեմն ալ ըրիեք ինչ որ մեր կարողութ յունը չէր ներեր, չափազանց աշխատութենե, ծանր ծախսերէ չփախչելով ամեն բան զոհեցինք մեր ընթերցողաց ժպիտին, և ահա այս զոհողությոսններով կ, որ կարող կ1 ըլլանք թերթերնուս հրատարակությունը շարունակելու։ Ւն^ւգես հայտնի Է, այս վիճակին մեջ անհնար Է թերթերնուս դիրքը մեծցունելու ձեռնարկել առանց անոր հարատևությունն վը- տ ան դե լու, որովհետև ծախսն ավելցուցած ատեննիս մուտքին ա վել- նալուն շատ վստահ չենք, հետևապես մեծցունենք ըսած ատեննիս բոլորովին ղագրեցնելու կ'ստիպվինք։ Pujfg, մեր րնթերցողաց, նամանավանդ այս աոաջարկությունն ընող արգո նամակագիրներուն խնդիրքն կատարելու հ ոժարու- թյուննիս հայտնելով կը ծանուցանենք, որ պատրաստ ենք Թատ¬ րոնն Մաս|ւս|ւ մեծությամբ հրատարակել, եթե արգո նամակւսգիրք բարեհաճին անոր տպագրության ծախսն հոգալու մասին մեղ ապա֊ հովցունել։ Կր հուսանք, որ մեր այս առաջարկութ յունն օրինավոր դատ- վելովվ կ' րնդունվի և մենք ալ թերթերնիս ավելի մեծ դիրքով հրա¬ տարակելու բարեբա խտաթյունն կր վայելենք։ ԱՐՄՈՆԻՔԻ ԽՆԴԻՐ Սուրբ թսւաիկը fap^ Հետ մեկ երկու խնոիրներ բերավ, որոնց մեկն ալ արմոնիքի խնդիրն Է։ Ամեն մարդ իրարու կր հարցունե, թե եկեղեցվո մեջ արմոնիք զարնելն ճայաստանյաց եկեղեցին կր ներե, թե չէ։ Եթե ամեն մարդ իրեն ուղղված հարցումը լավ ըմբռնելով' ա- նոր պատասխան տար, ամեն խնդիր շու.տ և դյուրությամր կր լուծ- վեր, բայց մեր կրօնականներէն ոմանք հարցումը թողլութ ւսրմո֊ նիքին ըրած տպավորությանր վրա կր ճառեն։ 227
