- Ի տես չելլա նե։
- Ինչո՞ւ ելնա, հանդիսականներն ծափ զարնելյնուն պես պարտավոր է ելնելու, բայց թե տր մինչև այն օրր չես կրնար համբերել նե դյուրին ճամբան կը գտնանք, անհոգ եղիր։
ԵՐԵԿՎԱՆ ԸՆԴՀԱԱՆՈԻՐ ԺՈՎՈՎ
- Խիկար, երեկ Ընդհանուր ժողով գացի՞ր։
- Այո՛։
- Ինչ նայինք, երեսփոխան էֆենտիներն աղվոր մը զվարճացա՞ն։
- Ուրիշ անգամներու պես խնդում չկար։ Սսո կաթողիկոսին խնդիրր կար։
- Ի՞նչ. ըրին։
- Խոսեցան։
- ՎԵտջը։
֊ Նորեն խոսեցան։
- Վերջը։
- Նորեն խոսեցան։
- Ի՞նչ որոշեցին։ - Խոսիլ որոշեցին։
- Վերջապե՜ ս..,
- Վերջապես Սսո կաթողիկոսին աոաջարկություններր, որոնցմով աթորլին ուրիշ տեղ փոխադրվիլը, տերութենեն ամսական կապվիքը և աղն կը խնդրեր, չընդո՛ւնվեցան։
Աթոոն իր տեղը մնա ըսին, եթե տեղը հանցավոր է նե կը պատժենք ըսին։
- Ուրիշ
- Ուրիշ, ատյանը գոցվեցավ ես ալ դուրս ելա։
ԳՈՐԾ ՉՄՆԱՑ Աէ
- Խիկա՛ր, ժողովներուն վրայոք ինչ լուր ունիս։
— Ժողով եղած չունի տր լուր ո՛ւնենամ. ժողովական էֆենտիները շատ գործ տեսան տե քիչ մը հոգնություն կ՝առնեն կոր։
- Ի՞նչ գործ տեսան։
- Անանկ գործեր տեսան, որ դրսեն նայիս նե կարծես որ մինչև այսօր գործ մր չտեսան, բայց նեբսեն նայիս նե պիտի տես