Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 9 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 9-րդ).djvu/322

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

հրատարակության իրավունքն ձրիաբաբ մեզ տալ բարեհաճելով առիթ տվավ մեզ հրապարակ ելնելու և մերովսանն ազգին ծառայելու» (տե՛ս Էջ 9)։


Մի այլ օրինակ, «Սով» <1> վերնագրով հոդվածը անստորագիր Է, հեղինակը, այսինքն Պարոնյանը, հանդես Է գալիս «Թատրոնիս փոխարեն և իր գոհունակությունն Է հայտնում սովի դեմ կազմակերպված միջոցառումների մասնակիցներին։

«Թատրոնը՝ այն առաքինական գայնոց առատ շն որհ ակա լութ յուններ (5)։

Անստորագիր հոդվւսծներից Է թերթի ն ախ կին արտոնատերի հետ նռւմ Է այժմ յան խմբագրին և հրաժարվում բաժանորդագինը վճարելոէ ց: Հ վածագիրը պատմում Է, թե ինչպես՝ «ասկից մեկ ու կես տարի առաջ մարդուն մեկր թերթի մր խմ բագրութ յուն ը վրան առնելով յուր հաշվույն զայն հրատա¬ րակել կ՝սկսի* (տե'ս Էջ 22)։

Նախ, «մարդուն մեկը* վածը գրված Է ուղիդ մեկ և կես տարի հետո այն օրից, յեմբերի 4֊ին, Հ. Սվաճյանը «Մեղվում* տպագրում Է ծանուցում Է թերթի հանձնումը Հ. Պարոնյանին (տե ս րեր 4)։

Երկրորդ, ոչ միւսյն դեպքն Է պասւահել Պ արոնյանի Պ արոնյանն Է. հոդվածի վերջում հանդես Է զալիո արդեն «Թատրոնը* և իր խոսքն ասում նման բաժանորդների քմահաճ, անպատասխանատու արարքի մասին։

«թատրոնը նախ չներեր, որ վաճառական մը, որուն . սենյակները հաստ թուղթերով, սիկարայի թուղթերով զարդարյալ Է, ցրվիչի հետ իր սպասավո- րին հետ վարվելու պես վարվի։ Երկրորդ, չներեր, որ վաճառական մը թերթին խմբագրեն ձրի թերթ առնելով գոցելու զիջանի, երրորդ, կր պնդե, որ այդ բա¬ ժանորդը բաժանորդագինը վճարելու պարտավոր Է, քանի որ արտոնատերը իր ստորագրությամ բր, հ րապարակավ ծան ուցած Է, որ իր թերթը ուրիշի մը տված Է և ինքն անկից մաս չունի* (տե ս Էջ 23)։

Այս հոդվածը ցայտուն օրինակ Է Պ արոն յանի ստեղծագործական ծանոթանալոլ իմաստով, հեղինակը պատմում Է իր հետ առանց իր անունը տալու, գրում Է անստորագիր և առկայությամբ ճշտվում Է դեպքերի իրականութ յունը բագիր հոդվածագիրր։

Անստորագիր նյութերի այլ շարք են ներն ու զանազան հոդվածներր, նվիրված տապ հարցերին։ Հրապարակախօսի կուռ անսպառ սրամ տութ յուններով գրված այդ ոգով, խորը ժոդովրդականութ յամ բ և ժամանակի հասարակական դեմքերի հա- մ արձակ քննադատ ու թյուննե րով կասկած չեն կարող հարուցել, որ պատկանում են Պարոնյանի գրչվւնւ Այս առումով խիստ բնութագրական Է «Սահմ անադրու- թյան մեջ ազն վապ ե տ ո ւ թ յո ւն * վերնագրով հոդվածը՝ ուդդված օսմանյան բարձ¬րաստիճան պաշտօն յա Հ. Տատյանի դեմւ ձևերին կատարված դեպքն, ա (նուամենայնիվ փաստերի և հա յտնաբերվում անստո֊ a նատրոնի* առաջնորդող- կազմ ում ազգային կյանքի ա ռօըյւոյին ու հրատրամ արան ությամ ր ու երգիծական առաջնորդողներն իրենց մարտնչող