կանության օրենքներով, ցույց տալու համար նրա ան:եթեթությունը (տես
«Ագգային օրագրությունք», ծանոթ. % 26)։
3. Ակնարկը վերաբերվում է առաջին հերթին բանաստեղծ Եղիա Տեմիրճիպաշյանին, որը եղել է Ջերազի առաջարկած քերականության սակավաթիվ հետևողներից, և իր հրատարակած հոդվածներում, գրքույկներում հաճախ է գրվատանքով խոսել Չերազի բանաստեղծական տաղանդի մասին, իսկ «Գրական փորձերի» առթիվ նա հետագայում գրել է, թե այդ գրքի հրատարակմամբ «մի նոր և փառավոր շրջանի մեջ կը թևակոխեն ազգային լեզուն և գրականությունը» (տե՛ս «Նոր կյանք», Ա. «Ազգային լեզու», Կ. Պոլիս, 1879, էջ Ը)։
4.Չերազից առաջ, դեռևս 1852 թ., Ն.Ռուսինյանն իր «Ուղղախոսություն» գրքում առաջարկել էր աշխարհաքարի նոր քերականություն՝ նման արտառոց նորամուծություններով, որոնք խստորեն քննադատվել և մերմվել էին (տե՛ս Գ. Ստեփանյան, «Պայքարն արևմտահայերի մոտ, հանուն աշխարհաբարի», Ն. Մառի անվան կաբինետի գիտական աշխատությունների 3-րդ դիրք, Երևան, 1948, էջ 142—185), ԳԱՏԸ ԳԵՂԻ ԳԵՏՆԱՇԱՐԺՍ Առաջին անգամ լույս է տեսել «Թատրոնում», անստորագիր, 1874 թվականի մայիսի 22-ին (As 14)։ ՏՈՆ ՔԱՐԼՈՍԻՆ ՃԱՌՍ Առաջին անգամ լույս է մայիսի 22-ին (№ 14)։ տեսել «Թատրոնում», անստորագիր , 1874 թվականի ԱԱՈՐՈՍԻՈՍ ՎԱՐԳԱՊԵՅ Առաջին անգամ լույս է տեսել «Թատրոնում», Հուշարար ստորագրությամ ր , 1874 թվականի մայիսի 25-ին (Տ* 15)։ 1. Եաղրված է կրոնական ժողովը, որը հակառակ փաստերի ու հասարա¬ կական կարծիքի, հովանավորել է Ամբրոսիոս վարդապետին, շի զրկել նրան ոչ միայն հոգևոր կոչումից, այլև նշանակել է Ռերայի քարոզիչ (տե՞ս «Ամբրո¬ սիոս վարդապետը»)։ 2. Այս ամբողջ հատվածը Ամբրոսիոս վարդապետի բարոյական սանձարձա- կու թ1 ունը հեգնող ակնարկներ են և մի ամբողջություն են կազմում հեղինակի այն հոդվածների հետ, ուր քննության ու պարսավանքի առարկան դարձյալ Ամբրո¬ սիոս վարդապետն է և նրա հովանավորները (տե՞ս Z. Պարոնյսւն, Երկերի ժո¬ ղովածու, VI հտ., «Պզտիկ թատրերգություն մը», ծանոթ. А“ 1 և VII հտ., «Ասկե անկե», 1873, էջ 44—45, «Խայթվածք», 1873, էջ 74)։ 3. Ակնարկը մեզ անհայտ է։ 4. «... նախ եղթորդ fib in պետք է Տաշտվիս ե ետքը պատարագ մատուցա¬ նես.»— *Եթէ մատուցանիցես զպատարագ քո ի վերայ սեղանոյ և անդ յիշես- ցես՝ եթէ եղրայր քո ունիցի ինչ խէթ զքէն, թող զպատարագն քո առաջին սե¬ ղան ոյն, և եթ նախ հաշտեաց ընդ եղբօր քում, և ապա եկեալ մատուսջիր զպա¬ տարագն քո». Մատթ., Ե. 23։ 339
