ՁԳ. Արցախում պատերազմի հնարավորության մասին
Ես համաձայն եմ բազմիցս արտահայտված այն տեսակետին, որ Արցախի հարցում Իլհամ Ալիևի քաղաքականությունն առավելապես պայմանավորված է ներքին գործոններով: Իլհամը, ինչպես իր հայրը, պատկանում է քաղաքական այն գործիչների թվին, որոնց համար միակ սրբությունն իշխանությունն է՝ այդ կարգավիճակից ածանցվող հսկայական գումարներ գրպանելու հնարավորությամբ: Հետևաբար, այդ տեսանկյունից էլ պետք է քննենք Արցախի ճակատում Ալիևի կողմից պատերազմ սանձազերծելու հնարավորությունը:
Ամեն պատերազմ լուրջ և անկանխատեսելի հետևանքներ է պարունակում ցանկացած իշխանության համար: Ալիևը, կարծում եմ, չի
մոռացել, որ Ադրբեջանում իշխանափոխությունները միշտ էլ տեղի են
ունեցել Արցախում կրած ռազմական պարտությունների պատճառով:
Արդյո՞ք ներկայումս Իլհամն ունի պատերազմում հայկական կողմին
ջախջախիչ պարտության մատնելու երաշխիք: Համոզված եմ` ո՛չ:
Ավելին, հավանականությունը, որ պատերազմի դեպքում Ադրբեջանը
տարածքային նոր կորուստներ կունենա, շատ ավելի մեծ է:
Փորձենք նաև հասկանալ՝ ի՞նչ գին է վճարելու Ադրբեջանը Արցախի
ճակատում ենթադրյալ հաղթանակի դեպքում: Եթե մինչևիսկ
պատկերացնենք անհնարինը՝ ասենք ադրբեջանական զինուժին հաջողվի
ոչնչացնել հայկական բանակը (անհնարին մի բան պաշտպանական
դիրքերում գտնվող բանակի դեպքում) և տեղահանել արցախաբնակ ողջ հայությանը (իրողություն է, որ այս պատերազմը ոչ
միայն բանակների միջև է, այլև ժողովուրդների), ի՞նչ վիճակում է
հայտնվելու Ադրբեջանը: Ի լրումն տասնյակ հազարավոր նոր զոհերին,
Ադրբեջանը հայտնվելու է տնտեսական բացարձակ կործանման
եզրին: Ադրբեջանը որպես պետություն այսօր գոյատևում է զուտ նավթի
և գազի արտահանման շնորհիվ: Դրանց գումարներով է, որ այսօր
Ադրբեջանը զինվում է և պարբերաբար հոխորտում է Արցախի և
Հայաստանի դեմ: Այսինքն, նավթահանքերը, նավթամուղերը, գազատարները
և նման այլ ենթակառույցները, ռազմական նշանակության
օբյեկտներ են, հետևաբար՝ միանգամայն օրինական թիրախներ:
Միթե՞ պարզ չէ, որ պատերազմի առաջին իսկ ժամերի ընթացքում
դրանցից միայն ծխացող մետաղակույտեր կմնան: Պետք է նաև
ընդգծել, որ Ադրբեջանը չի կարող ձեռնարկել համարժեք քայլեր,
քանի որ Հայաստանի տնտեսությունն իր բոլոր թերություններով հան
