Այս էջը հաստատված է
ԳԱՐՆԱՆ ԶԱՌԱՆՑԱՆՔ
Անուշ զնգում են զանգերն իրիկվա,
Կապույտ բուրվառով դաշտերն են ծխում,
Ցնորքն է շողում ջրերի վրա,
— Դու մեղանչումի սաղմոսն ես երգում...
Ես ունեմ մի լուռ, խաղաղ իրիկուն
Ոսկի մանկության դաշտերում պայծառ,
Որ անուրջների լուսե դղյակում
Իմ հեզ թագուհիս սիրում է անչար...
Ու քրոջ գթով ամեն իրիկուն
Աղոթք է ասում իմ հոգու համար։
Հեզ ղողանջում են զանգերն իրիկվա,
Թովիչ մթի մեջ երազն է բյուրեղ,
Օ՛, դու դիվական քրքիջով ահա
Մարեցիր հոգուս կանթեղը շքեղ...
Լռում է ղողանջը զանգի իրիկվա...
Խենթ հորձանքի մեջ ես անկամ ու թույլ,