Jump to content

Էջ:Heqiat arevi tak.djvu/67

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

ԳԱՐՆԱՆ ԶԱՌԱՆՑԱՆՔ

Անուշ զնգում են զանգերն իրիկվա,
Կապույտ բուրվառով դաշտերն են ծխում,
Ցնորքն է շողում ջրերի վրա,
— Դու մեղանչումի սաղմոսն ես երգում...

Ես ունեմ մի լուռ, խաղաղ իրիկուն
Ոսկի մանկության դաշտերում պայծառ,
Որ անուրջների լուսե դղյակում
Իմ հեզ թագուհիս սիրում է անչար...
Ու քրոջ գթով ամեն իրիկուն
Աղոթք է ասում իմ հոգու համար։

Հեզ ղողանջում են զանգերն իրիկվա,
Թովիչ մթի մեջ երազն է բյուրեղ,
Օ՛, դու դիվական քրքիջով ահա
Մարեցիր հոգուս կանթեղը շքեղ...

Լռում է ղողանջը զանգի իրիկվա...
Խենթ հորձանքի մեջ ես անկամ ու թույլ,