Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Նայէր վարդի գալուն ի մայիս ամսուն
Փափագէր կարօտով հասանել տեսուն.
Շրջեալ աղաղակէր ի մէջ Փառերուն,
Որոնելով զվարդն ի մէջ թըփերուն:
Քաղցրիկ ձայնիւ երգէր նման հրեշտակաց
Աղաչելով հայցէր զտըւողէն բարեաց.
Ասէր՝ «Ինձ ողորմե՛ա, մարդասէր աստուած
Եւ կատարեա՛ զհայցուածս, թագաւո՛ր փառաց»:
Սրբուհի Մարիամ՝ կոյս աստուածածին,
Բարեխոսեա՛, վասն իմ, արգոյդ միածնին,
Պահել ըզմեզ այժմուս և յապագային,
Փրկել ի տանջանաց հըրոյն գեհենին:
|
|
8 ՈՂԲ ԵԻ ՄԱՂԹԱՆՔ Ի ԽԱՉԱՏՈԻՐ ԿԵՉԱՌԵՑՈՅ
Ես եմ կորուսեալ ոչխար,
Մոլորեալ ի սուրբ քո հօտէն
Հովիւ քաջ, ի վայր հայեաց,
Բարեխօս քեզ երկիր ամէն:
Ըզգիւտ կորըստեան իմոյ
Տեսանել ցանկամ, տէ՛ր, ի քէն,
Զի մի արտաքոյ մնացից
Ի յարկացըդ քոց լուսեղէն:
|
|