Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այ ծեր դառնացեալ հոգի՝
Դիւայսէր դու ի բնութենէ.
Զաշխարհս ամէն կուր գիտես
Զքեզ աչօք սրատես ի սրտէ:
Այսպէս կու քննես զերկինք
Եւ զբախտ ծնանդտ ուր որ է,
Ապայ գիտացիր գերի
Քո արուեստդ զքեզ ըսպանանէ:
ԶՄսըր տուիր զով առիր,
Վախելոց վաճառականիդ,
Զհեր գլխուտ ու գմազ մուրւացդ
Կարեցեր ի մէջ քաղաքիդ:
|
|