Էջ:Khatchatour Ketcharetsi, Taghs (Խաչատուր Կեչառեցի, Տաղեր).djvu/83

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Բախէ զականջս ադամածին
Բոլոր ազանցս մարդկային:
Թափէ զխելս ամենայնին
Եւ սրտաբեկ առնէ բնաւին.
Շարժէ ի յողբ անհնարէն
Եւ յարտասուս ողորմագին:
Տայ հառաչել հեծեծագին
Կական բառնալ յոյժ ցաւագին.
Կոչէ ի սուգն իւր վշտագին
Երթալ ի գուժ աղաղակին,
Լինել կցորդ ողբոց նորին,
Վայ և եղուկ կարդալ նմին:


Բ


Արդ ընդ ձայնիս այս մահածին
Պակեան լսօղք հանուրց ազգին.
Զարթեան ի քնոյ մահաբերին,
Փոյթ և շտապ ընթանային.
Խուռնեալ ամբոխք կարաւանին
Խիտ զմիմեանց հետ կոխէին.
Յարամանեան տունն երթային,
ԶԱրարատեան դաշտն լցին,
Ի Նոր քաղաք Հայոց հասին,
Այն որ Վարդգէս կոչիւր նախկին,
Զոր և Վաղարշ Արշակունին
Ընդարձակեալ գծիր պարսպին,
Դնէ ի նմա զիւր արքունին,
Փոխէ յանուն իւր զտեղին: