Էջ:Kvartalshilsen (Kvinnelige misjonsarbeidere). 1916 Vol. 9 nr. 1.pdf/5

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

լավագույնն են, բայց մենք միշտ չէ, որ հասկանում ենք դրանք։ Եսայիա 55, 8-9։

Հաճախ լիովին հոգնում եմ սպասելով Աստծո օգնությանը և ասում եմ․ «Ավա՜ղ, Աստվա՛ծ, դեռ ինչքա՞ն։ Ինչո՞ւ չի նա գալիս մեզ օգնության»։ Ամբակում 1, 2-4։ Ողբ Երեմիայի 2, 11, 18—19 - 4, 4—6։ Սաղմոս 69, 2-4, 70, 6։

Այսպիսի ժամանակներում ստիպված ես հավատալ և սպասել, բայց շատ դժվար է։ Մեր բոլոր մարդիկ հիմա հայրենիքում են, բացառությամբ նրանց, ովքեր այստեղ մեզ հետ են։ Սոսկալի ժամանակներ են։ Թող Աստված շուտով խաղաղություն պարգևի երկրի վրա։ Աղոթե՛ք դրա համար։ Ղևտացոց 26, 6 - Երեմիա 15, 2-4. Եվ ահա, սկսվեց։

Աստված բուժեց ինձ առանց բժիշկ և դեղ։ Փա՜ռք Նրան։

Որքան հնարավոր է շուտ մենք ճանապարհ ընկանք։ Մեզ հետ էր նաև մութասարիֆը, որը շատ հիվանդ էր։ Քույր Ալման նրան շատ օգնեց ճամապարհին։ Ժամանելուց մի քանի օր հետո նա մահացավ հիվանդանոցում։ Ենթադրաբար Վալիեն էլ է հիվանդ Բիթլիսում։ Աստված պաշտպանեց մեզ բոլորիս ճանապարհին։ Երկու ժանդարմ և 6-8 մարդ էին մեզ ուղեկցում։

Մեծ քարավան էր, քանի որ 21 բեռնակիր և հեծնելու կենդանիներ ունեինք։ 11 հոգի էինք և շատ բան ունեինք մեզ հետ, բայց մեծ մասը վաճառեցինք։ Աղոթե՛ք ինձ համար, որ Աստված ցույց տա իր ճանապարհը։ Չեմ տեսնում իմ հաջորդ քայլը, միանգամայն խավար է։

Մենք լավ ենք, ապրում ենք մի վրանում՝ այգում։ Շատ եմ ցանկանում աշխատել և կարոտել եմ իմ սիրելի մարդկանց, բայց ոչ ոք այնտեղ հիմա իմ կարիքը չունի։ Վանից ոչ մի որոշակի բան չգիտենք։ Բիթլիսում ծեր տիկին Էլին, պարոն Նեյփը և քահանան մահացել են։

Այս տարի այնքան լավ եմ աշխատել Մուշի հիվանդների շրջանում և այնպիսի հույսեր ունեինք ապագայի հետ կապված, բայց չիրականացան։ Կցանկանայի ավելին գրել, բայց հնարավոր չէ։ Դուք ինչպե՞ս եք։ Խնդրում եմ ջերմորեն բարևեք բոլորին իմ կողմից։

Ֆիզիկապես լավ տեսք ունեմ, բայց «սիրտս սարսափելի ցավում է»։ Հիշե՛ք ինձ շնորհքի աթոռի առաջ։

Ամենասրտագին ողջույնները ձեր

Բոդիլ Բյորնից

Սոփոնիա 3, 16—17, 19—25