նեսա՝ ք“ՊհԿ"Կ ։*•<»» “եւէւրակի վէրէի^, **•<֊(•» թէձի եքհք“1՝^ *՚“ ”*՚*ւ*»– յ։»,ււ.յ»*»*^յ<~*– ®^*ւ ^<“ղհԿՒ 1սւ^մ««է ՄաՏակՒ տխա41պյ. Տւսդ««“*Տ*՚քյ"^։ /. Ծկք">հ <«"։“։
- , ^ւհ՚"ք>“Կհ
է. Գթ– Աղքամաբցի 4, ԱնանԹէհնէք Ալդ էրկ"՝ "<* ^է"– ^ս,կ պբ,տկեբա/–^ «է*յ> աՆե,իէի մառին, նք^էբի առանէին կէ֊ աերք տեղ–>«եզ աարքՏքվռսէ *1 իրաբիք միմիայն ձնակէրպռսէռվ. թա,ք ռլ թովանզակռէթյամբ, Օակայէ, այպ •պքեՓՔէ*՛ <՝"1՚մեի <, ՀիմնակաՆռւմ պբէյիբ էլ մնաք. ւա–ո Կ“4 –<–յ>«<––։ օ–«#*ւ «ր^»–
- «Տ <Ւ^ պրականռէթյան պաամա^թյան» երկրայպ հաաօքի վնբյին, հեպի~
նակի կողմից մշակված թեման էք, էԳրեւիքէ-ից է նպյէակացնեյ, ար Աաաքէյ 0յամ3եքա.ն պիաի հեսւԱր Աոացեշ իազիւէցին, այ,ք մեղ <այանի 1$–րպ աեաբակամ բաբա– կայում Հւ Բարծբախաաբաբ, Մ. Աբեղյանի Թղթեբի մեջ պանվեց մի ձեաաղիթ տետրակ, որի աոաջին 8 էջը ունի ոԱնանաւն տաղեբՈ վերնադֆրք, իսկ ղրանց Հեւոևող 6 էջր՝ էԱոաբնւ Բապիյեցիու Տետրակի բնպէանուբ վեբ– նագիբն է՛ էնչաթեր հաչոց Հին պբականաթյանո, որ ն պբոջմվաե է ջա– սչիկի վրա։ Բե" աետրակից է թե՛ ղբաւթյան քավանպակությոէնից աւ ձեիբ կարելի կ հաստատապես ասեջ, սբ պա Մ. Աբեղյանի վերջին շրջանի ղրածներից ք ձ ոբ այն բապապբիջ մի մասբ պիտի ղասնար աԱսաբե, քա֊ ղիշեցիւ ղւխխ Նկատի սմւենալսվ ա^, որ Ասաբեչ Բաղիջեքին Հայոց <ի% գրակա¬ նության պատմության կաբեսբ ոզակներից մեկն էւ ասանց սրի պակա¬ սավոր կյիներ այղ պատմսՓյ-ն ջարաղբանբր. նպ-տակահարմար հա¬ մարվեց հիջյայ հաավածբ - թեև այն ջի քնղգրկ–՝^ ամբող–
- •«•* ղիմաենաբ, ֊ բն^տնա^ հյաով^ մեց.
3. Կսսաանղին ծրզնկացսլ բամինր, րազկացտէ Հ՚ղարաղրաֆից « մի հավեչվաեից (էՇահնամայի եեական ազղեա՚“քՀ"^ք*^– •"4’Որտվոմ է 1Տ–րդ աետբակոսՏ. նրա վերջին, ւՕՏէ-րգ էէՒ 4ք“՛ ՚““ “1”"^ հավել, վաեը մտցվաե Հ հետաղայամ. հակասակ Աբեղյո՚^Ւ յան՝ ահա. րակնեքի շապիկներց ղեն նետել կամ Ա կենտրքնաքնե, նրանց վերջում՝ հավելվաէք մնացել է պաբփակվաե իր ջապկոսք՛ ոՀայսց հին ղրականսւթյան պաամսւթյտն, աեարակք թսվանղակսւմ Հ միայն մի պարուղրո՚ք՛ "՛՛է՛ ^<•V՚••ողիրն է
