Այս էջը սրբագրված է
Եվ չափեցի այն,
Տեսա անկումը,
Բայց չմեռա ես, ՚
Այլ ավելի եմ
Հավատում ինքս ինձ…
Թող նրանք, ովքեր
Չեն սիրում հողը—
Ապրեն սուտով լոկ…
Ես գիտեմ հիմա
Ճշմարտությունը
Եվ նրանց կոչին
Չեմ հավատում ես։
Հողի ծնունդ եմ—
Հողով կապրեմ ես»։
Եվ կըծկվեց նա
Պիրկ՝ քարի վրա՝
Իրենով հպարտ։ —
Փայլում էր ծովը
Վաո լույսերի մեջ,
Եվ ալիքները
Զարնըվում էին
Ափերին՝ ահեղ։
Նրանց որոտում
Թնդում էր երգը
Բազեի մասին։
Եվ դողում էին
Ժայռերը՝ նրանց
Հարվածներից գոռ
Եվ երգից նրանց.
«Խոլ-խիզախների
Խենթությանը վեհ
Երգում ենք փառք մենք։
Խոլ–խիզախների
Խենթությունը վեհ—
Օ, այս է ահա
Կյանքի իմաստը…
Օ, քաջ Բազե դու
Կռվում՝ քո դաման
