Էջ:Nar-Dos, Collected works, vol. 4 (Նար-Դոս, Երկերի ժողովածու, հատոր 4-րդ).djvu/30

Ուժիդ տակն ընկճել հնար ես գտնում,
Եվ ժանտ թունավոր բոա-օձերին
Թելի նման ես ձեռքիդ խաղացնում.
Մի խոսքով, դու, որ աշխարհիս միջին
Ոչինչ խիստ ուժին ծունկ չես խոնարհում,—
Այո՛, ո՛վ հեք մարդ, այդ բոլոր, բոլոր
Դու ուժ ու խելքով քո անընկճելի
Միշտ քծնվում ես իմ չորսի բոլոր,
Ինչպես մի ստրուկ ստոր, ողորմելի...
Ոչինչ բովանդակ այս աշխարհիս մեջ
Չըկարողացավ քեզ վերա իշխել,
Բացի ինձանից... Քո խելքով անվերջ
Չըկարողացար դու բնավ ինձ հաղթել...
Ուրեմն՝ դու չե՛ս այս երկրի իշխան,
Դո՛ւ, որ ստրուկ ես ինձ — Վեներայիս,
Դու բնավ չես կարող կոչվել անձնիշխան,
Զի խաղալիք է քո անձը ձեռքիս...

25 մարտի 1886.

ՆԱՎ

Հանդարտ ծփում է կապույտ օվկիան,
Գոռոզ ալիքներ չեն խառնում նորան։

Ահա հեռվում մի նավ գեղեցիկ
Օվկիանի վրա սահում է մեղմիկ։

Շոյում է նավը նորան անսասան
Եվ օվկիանը ժպտում է նորան...

Հանկարծ կատաղի մրրիկ բարձրացավ
Եվ օվկիանը տակն ու վեր եղավ։

Սարսափեց նավը... Եվ խիստ ալիքը
Նետեց նորան բարձր — երկինքը։

Դարձյալ ցած ընկավ։ Ջրերի ուժգին
Փրփրան ալիքներ նորան ծածկեցին...