Այս էջը հաստատված է
Հետո, շալը հանեց Սիրանույշ, գլուխը դեպի առաջ խոնարհեց՝ մորթվող ոչխարի մը համակամությամբը , վե՛ր առավ ծոծրակին մազերը և ձկնորսին մոտենալով ըսավ.
― Պա՛գ։
Համբիկ պահ մը դիտեց իր առջև խոնարհող այդ դժբախտ արարածը, աչվըներուն մեջ թացություն մը երևցավ, փոխանակ ծռելու քայլ մը ետ գնաց և ձայնով մը, ուր խորին տխրության երանգ մը կար, ըսավ.
― Չո՛ւզեր, առ ձուկը կրնա՛։
