Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 1 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/131

Սահմ.[անադրության] հանդիսին առթիվ իր սրբազան ձգտմանը մեջ⁷) հսկա քայլ մ’առավ։

Հայաստանի ավերակ և ամայի սրտին վրա նորընձյուղ ծաղիկ մ’է նա, իր արևն իր նպատակն է, իր ցողն իր քիրտն է։

Մե՜ծ է իր նպատակն։

Նա հայրենի փլատակաց վրա գաղափարի վերանորոգության վառարաններ՝ վարժարաններ պիտի կանգնե․ հեղափոխության մրրիկներ՝ սմքած հանճարներ պիտի հարուցանե։

Իցի՞վ թե խավարասերներ իր նպատակին չը դավեն։ Կը թալկանան խնծիղք այդ ճիվաղներուն սև շրթանցը վրա, երբ այսպիսի լուսասփյուռ նպատակներ ասպարեզ կը նետվին: Կը մոտի այն ժամը, որ այդ սև կառափները ընկնին, որոնք վսեմին, բարվույն, ճշմարտին և գեղեցկին՝ բնության՜ հանճարը և մարդկության ոգին բաղկացնող այս չորս տարերք ցուրտ գերեզմաններ կը հանդգնին ըլլալ։

• * *

Չեմ դանդաղիր մատուցանել իմ անկեղծ շնորհակալիքս Հայկական⁹¹ ընկերության⁸)⁹² Սահմ․(անադրության]⁹³ հանդեսին⁹⁴ այդ⁹⁵ վեհաշուք⁹⁶ դրոշակրին⁹⁷:

Այս տարի ավելի շքեղ էր իր ճակատը, ավելի մեծ էր իր փառքը, վասնզի Հիսարի դպրոցի աղքատիկ աշակերտnւհյաց անմեղ սրտերն ալ ծափահարեցին։

Կը փութամ նաև⁹⁹ շնորհակալ ըլլալ որբերու մեծանձն բարեկամին, որ բարեհաճեցավ Ս. Փրկչյան վարժարանի աշակերտները¹⁰, Սահմ.[անադրության]¹⁰⁰ հանդեսեն¹⁰¹ չը ղրկել¹⁰²։