Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 1 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/150

9. <ԱՌ «ՕՐԱԳԻՐ»>

Կ. Պոլիս, 23 Հուլիս 1871

Մ․<եծապատիվ> խմբագիր,

Կ’ազդարարեմ Մանցումեի խմբագրության, որ անձի անհասկացողութեան և անհատի շփոթում ունի։ Մանզումե Էֆ․[ենտի] «վիհ մեծ կա ընդ իմ և ընդ քո¹) ալտըղընզ մայլումաթ»). ես Ն․[ուպար] Շ․[ահնազարյան]. Վ․[արժարան]ի աշակերտներեն չեմ. ես իմ լեզու՝ գավառիս մեջ, Հայաստանի մեջ ուսած եմ³). և զՁեզ ու զՕրագիր զուգակշռելու փառքն ու կարողությունը օտար Վ.[արժարան]ի աշակերտի ալ չեմ տար։ ԶԶեզ ի խմբագրական օրինավորություն կը հրավիրեմ. զՁեզ կշռողը գաղափարն է․ գաղափարը թողուլ և անձին հարձակելու, անհատը քննադատելու ելնելը պարզապես խմբագրութեան անքաղաքավարութեան ու գաղափարի ապիկարություն է։

Ո՛չ, Մանզումե էֆ.[ենտի] Արմենակ վատ չէ, Ձեր և Ձեր անիրավությանց երկաթի ապտակ է։

Այս անգամ կներեմ Ձեզ, ըմբռնմամբ և յանլըշ մալյումաթով⁴) Արմենակա դեմ կրկին Ձեզ հատուկ եղած փաթավաթասըզ⁵) լեզվով ժայթքելնուդ համար։

Կը խրատեմ Ձեզ հայրաբար, որ հասարակության առջև