Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 1 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/229

Երկաթ՝ շղթա՝ բանտ և անդունդք ու վըհեր,
24 Երբե՜ք, այլ ձեզ պատրույք մ՚ըլլալ, ու լո՜ւյս տալ
27—28 Բնության դաշնակք, ո՜հ, չ՚են կրնար նվագեր
Զձեզ հառաչք, յոր մռընչեն նոճիներ․
31—34 Թերևս ժպտին Հայոց մըթին սարերը,
Կամ շունչ ծխեն Սիպիրիո սառերը,
Բայց սև հոգիք ու սև ճանկեր անողոք
Խեղդել կուգան ազատ հոզվույս իմ բողոք,
39—42 Բնավ ինձ հետ իրավունք ոչ թոթովեց,
«Հայր չես» ծաղրեց, և ձայնը զիս չը թովեց.
Հա՜յ ու շղթա, ձեզ մոռնա՜լ,
Երբե՜ք, այլ շունչ մ’ըլլալ, ու ձեզ ոգի տալ:
45 Թե հայություն երկնե «Ազատ զավակներ»,

47—48 Քնա՜րդ իմ, զքեզ մոռանա՜լ,

Ո՜չ, յետ շիրմիս քեզ ձայն ըլլալ, ու հայ լալ:

31—34 և 40-րդ տողերի աղավաղումները ցույց է տվել Ե. Դուրյանը, վկայելով նաև, որ յոթերորդ տան վերջին տողերը (41—42) «յուր կողմանե» ավելացրել է Ս. Ֆելեկյանը (ԲԵՀ, 1967, № 1, էջ 167)։ Իսկ Ա. Չոպանյանը («Դուրյանի կյանքը..., էջ 175) հենվելով մեզ անծանոթ մի աղբյուրի վրա՝ մատնանշեք է (Ե. Դուրյանի նշածներից բացի) նաև 27, 39, 41—42, 45 և 47—48 տողերի աղավաղումները։ Մյուսները ցույց ենք տալիս՝ օգտվելով Երուսաղեմի հրատարակությունից։

ՀԵՂԻՆԱԿՍՅԻՆ ՍՐԲԱԳՐՈՒՄՆեՐ («Դուրյանի կյանքը..․», էջ 186)

Իղձք [հայրենասիրի] առ Հայաստան

33 Բայց սև [ձեռքեր, մատնիչ շուրթեր] հոգիք ու սև ճանկեր չ՚են կրնար 47 [Ձեզ չեմ մոռնար դեռ հայեր] Թեև ըլլամ ես մեռել,

5. ՍԻՐԵՑԵ՛Ք Զ՚ՄԻՄՅԱՆՍ

Վիքիդարանում հեղինակի այս էջը ստեղծվել է Հասանելի գրքեր նախագծի շրջանակներում:

ՄԻՄՅԱՆՍ

(էջ 21)

Օրինակված է ինքնագիր երկու տետրերում։

Առաջին անգամ տպագրվել է 1872-ի ժողովածուում։ 1893-ի հրատարակությունում