4-7
Սիրել ժպիտք՝ փըթթի՜ք անհուն,
Սիրել աստղեր սև աչերուն,
Եվ իր խոկումն, որ մըթագնե
Պայծառ նակատն, ո՜հ այն ամպն Է 14
Եվ շոշափել լոկ ոսկեփայլ 24
Վառե երազ մ’որուն մեկ շող 26
Գոռաց. — «Սիրել չե՜ս կրնար զիս»։ 29—30
Ցուցի ճակատս իրեն գունատ՝
Գոգացան կուրծս՝ մարն իմ աչքին,
Միհրդատյանցի մատնանշած հեղինակային փոփոխությունները պարզում են, որ բանաստեղծությունը նախապես ավարտվել Է վերջնական տեքստի 35—40 տողերով։ Վերամշակելով, Դուրյանը նախնական տեքստի 25—26 տողերը դարձրել Է 33—34 դրանց փոխարեն գրելով 25—26 տողերը, ավելացրել 27—32 տողերը և կրկնվող երկտողը։ Այս տեսքով Էլ բանաստեղծությունը տպագրվել է «Մեղվում»։ Բանաստեղծությունը վերջնական մշակման է ենթարկվել, հավանաբար «Մեղվում» տպագրվելուց հետո։
ՀԵՂԻՆԱԿԱՅԻՆ ՍՐԲԱԳՐՈՒՄՆԵՐ (ՄԱՀՆ)
4—5
Սիրել [ժպիք] ժպիտքն փրթի՜թք անհուն,
Սիրել [աստղեր] աստղերն սև աչերուն
Եվ [իր] խոկումն, որ մըթագնե
Պայծառ [ճակատն] ճակատը՝ [ո՜հ] այն ամպն է
Որ [կը] ըշպարե դեմքը լուսնույն։
[Բույլ մը արցունք՝ փունջ մը] Գիշեր մը սուգ, անդունդ մ’հառաչ՝ 14
Եվ շոշափել լոկ [ոսկեփայլ] ձյունափայլ 19—23
Ես ուզեցի [ըլլալ] քընար մ՚ըլլալ
Ներա [ոտքին տակը] [նիրհող] [դողացող] ձեռքին տակ հևացող,
Ներա հոգվույն [խորը լըռող] խորն հիացող
