Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 1 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/35
Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation
Jump to search
Երբ կը փախչիմ ժայռ ու սար`
Ջախջախել սիրտս և քընար,
Հովին մեջեն միշտ մնչես`
Թե դու բնավ զիս սիրած չես։
45
Գրկեմ սրտովս արդ ցուրտ հող,
Իալ չր դիպիմ քեզի թող.
Կույս մ’է նաև գերեզման...
Կա՞ խորունկ սիրտ մանոր նման...։
|
|