Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 1 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/55

23. ԹՐՔՈՒՀԻՆ

Երեկո է. բոցավառ է հորիզոն.
Կառք մը կ՚անցնի դագաղի պես համրընթաց,
Գեղուհի մը ընկողմանած տրոփե հոն,
Վերջալույսին աղջի՞կ մ՚է սա, ո՛վ Աստված.
5 Եթե նայի՜,
Կ՚ըսես — հիմա կը մարի»։

Մեղր ամոմե անդրիանդի մ՚է հանգույն.
Ի՜նչ դալկահար․․․ կարծես հաջաղը վառե
Պատան մ՚է նուրբ ներա վարդիցը դժգույն.
10 Աստված ըզնե զույգ մ՚աչերովն կը վառե.
Եթե ծպտի՜,
Կ՚ըսես — ո՜հ, հի՜մա կ՚անցնի»։

Նայիլ կ՚ուզե, բայց ա՜վելի կ՚նըվաղի,
Սիրտը խունկի պես կը մըխա՜ սիրավառ,
15 Նե շողերու, բույրերու է թագուհի,
Խոնջ թիթեռնիկ մ՚որ կը խնդրե ծաղկե թառ.
Եթե շարժի՜,
Կ՚ըսես — հի՜մա կը թռչի»։