Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ո՜հ, եթե հող ձառի մը շուք
Կա և նորա քով մեկ վըտակ,
Եթե կա հոդ սեր անապակ է
Կան ազատ օդ, ազատությունք։
45
Ո՜հ, կը թոթվեմ ես այս աղտոտ
Ձորձն հոգվույս՝ կյանքս՝ մինչ իսկ այսօր,
Հող կը հագնիմ, հո՜ղ սըգավոր...
— Ա՛հ, ուզածներս, Վա՛րդան, կա՞ն հոդ.․․։
|
|
1871