Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 1 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/87
Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation
Jump to search
Համասըփռեն խունկ ու աղոթք,
20
Գիտցե՞ք որ դեռ կենդանի եմ։
Եթ’ հարդարեն իմ հողակույտ,
Եվ հեծեծմամբ ու սըգալեն
Իմ սիրելիքը բաժնըվին,
Գիտցեք որ մի՜շտ կենդանի եմ։
25
Իսկ աննըշան եթե մընա
Երկրի մեկ խորշն հողակույտն իմ,
Եվ հիշատակս ալ թառամի,
Ա՞հ, այն ատեն ես կը մեռնի՛մ...։
|
|
1871