Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 2 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/234

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

Արտաշիր, րավական չեղա՞վ այսչափ ոճիր, այսչափ հարված... Դեռ անմեղ զոհերու արյունր րավական շո֊ գողեցի՞ն գահդ... դեռ այսչափ անեծք խղճիդ վրա չը ծանրացա՞ն к դեռ չյր կրցա՞ր դժոխք րնել պալատդ։ ԱՐՏԱՇԻՐ.— Եվ գաւ ալ չր կրցար ասոնց հանդուրժել այն֊ պես չէ՞ ։ ՀԵՐԱՆՈԻՅՇ*— Գուցե... ИЧ, ա՛լ րավական վիշա կրեցի: ԱՐՏԱՇԻՐ.— Եվ կր կարծես որ մաանությոլնգ կր խնամե* ցավգ... Կր կարծեմ որ Սահակի խաչր իմ սրույս կր դի֊ մադրե՞... Գուցե քիչ մը ետքը սոսկայի մ աք առում մր պիտի սկսի մեր մեղ... Շատ սխալեցար, Հերանույշ... և այդ սխալմունքը շատ սուղի պիտի նստի քեզ։ ՀԵՐԱՆՈԻՅՇ.— Դեռ վրե~ժ կը դավես, Արտաշիր, րավական չէ գեղեցիկ ԷՒ> և ուրվական մ՛ը ըրիր զիսք թագ մը տվիր և դիակ iTըրիր ղՒա ^ ոԼ4.^ր որ հարվածիդ տակ հեծեմ... Ատելություն կր սերմանես և կրսես' մի ատեր... Ջի** շես սիրեր, կուզես որ զքեզ չատեմ... Ա Հ, Արտաշիր, շատ անգութ ես։ ԱՐՏԱՇԻՐ.— Ես անգութ եմ, թող ուրիշներն ալ ինծֆ պես անգութ рцшЬ, րայց Հայաստան իմս Է, ո՞վ կր համար¬ ձակի ինծի խոչընդոտ կանգեել։ ՀԵՐԱՆՈԻՅՇ*— Նախ քու հորդ ստվերըա)։ ԱՐՏԱՇԻՐ.— Հայրս հանգիստ Է իր գերեզմանին մեք և եթե ան խոհեմ ութ յամր դուրս նետվի, իրեն հետ ալ կր մար* տընչիմ... Չեմ ուզեր, որ մեկն ամբարտակ կանգնի դի֊ մացս, չեմ ուզեր, որ ձեռք մր զիս րոնե. եթե խավար ու մոլար Է ճամրաս, Է՚հ, քայլամոլարի մը համար ան г դուն դներ կան, թող անգունդ ներր զիս պատմեն. Արաա֊ ֊- 234 -