վայրկենիս լալու անզուսպ փափաք մումիմ (կուլա, նեռուեն
ճնչակի մը ձայն կը լսվի) ի՞նչ ձալն Է այս։
ՎԱՐԴՈՒՀԻ.— Պատրաստության նշան Է, հա՛յր իմ։
ԹՈՎՄԱ.— Ինչ պաարաստության։
ՎԱՐԴՈՒՀԻ.— Վարագույրը բացվելու մոտ Է... հա՛յր իմ...
պետք Է որ րաժնվինք։
ԹՈՎՄԱ.— Բայց շատ քիչ տեսնվեցանք... ես շատ ներում-
ներ պիտի խնդրեի ձեզնե։
ԵԴՈՒԱՐԴ.-Դու հիմա գետնասրահը գնա և Եդուարդի հե-
ղինակած թատերախաղին հանդիսատես եղիր։
ԹՈՎՄԱ.— Արդյոք որչափ գերազանց պիտի ձևացնեք:
ՎԱՐԴՈՒՀԻ.- Պիտի տեսնես, հա՛յր իմ... (դռնակեն կը մեկ-
նին: Պատկերը կը փոխվի):
ՊԱՏԿԵՐ Գ
Տեսարանն Է թատրոնին ներքնակողմը.—Օթյակները և
նստարանները լցված են նանդիսատեսաց բազմությամբ
մը.— Վարագույրը դեռ բացված չէ:
Տեսիլ Ա
ԹՈՎՄԱ.- (մինչև վերջը մտազթազ) Ա. ՀԱՆԴԻՍԱՏԵՍ, Բ.
ՀԱՆԴԻՍԱՏԵՍ (թատերաոեսներ ասդին ցած կը խոսակ-
ցին
Ա. ՀԱՆԴԻՍԱՏԵՍ. — Վերջապես հինգերորդ արարվածին վա-
