10—12 Բայց կ՛արծարծեր [սրտիս], ո՜հ, իմ սիրույն [վառ] բյուր կայծեր…
Ոգի մ՚անցավ սրտես` թողուց հոն [ստվեր] ըսավեր,
[Անշեջ հուր] Աստեղց բույլ մը… միայն գիտեն [այս] զայս աստղեր…։
14 Իր դողդոջ ձայնն` տերևներուն [չոր] սա շըշունջ.
17 Կը սիրե [նա] նե, [նայվածքիդ] նայվածքին մեջ կը թառմի.
19 Վըսեմ ճակտին վըրա [երկու] զույգ մը աստղեր վառ`
21 Լոկ հուր աչեր, ժըպիտ, արցունք [տեսա] տեսի նախ,
26 էակ չ՛էր [նա] նե, այլ սեր, հուր, շունչ` [ժպիտ] ժըպիտ, ցավ.
28 Այն գիսավոր աստղեն [քար մը] «քար մը» մընաց ինձ…
37 Շիրմիդ [վարդերն] վարդքը չը թոռմած, քեզ գրկեմ ես…
7. Ի պատրիարքական ընտրություն Ամեն. Հայրիկին
8 Հուր [ներշնչողն] ներշնչողք չե՛ն աստղեր,
12 Եվ արևուն սըլաքաց հետ [հուր] կրակ դարձավ,
47 [Արցունքդ] Արաոսր ու [քիրտ] քիրտդ թող փալփլին`
55 Թո՛ղ փլատակաց [մութեն] մոխրեն հառնեն հիշատակք,
64 [Վեհ իրավանց] Իրավունքի, սիրո, լուսո ենք կարոտ.
8. Ի դիմավորության Ամեն. Հայրիկին
4 Ո՛չ դեմքը [վառող] վառողք արցունք՝ ըսպի են.
7 Նա մեր Հայ [եղբարցն] եղբարց արցունքն Է քավեր,
9 Դյուցա՜զն մ՚է, որ դո՜ւրս [ելավ] թըռավ դամբանեն,
21 Աստղի մը նայվածք, [հովիկի] քընարի մը ձայն,
25-26 Ահա կը հնչե [իրեն] նորա հեշտ սըրինգ,
Արձագանք կուտան Հայոց [ձորք] դաշտք, լերինք,
33 Բայց իր [ճակտին] դիմաց վրա կանուխ են փթթած
9. Հայրիկն Հայոց
7 [Ցցո՛ւր] Ցըցո՛ւր ցուպդ, Հայերն կանչե՛ յ՚արոտ մի`
19 Սոխակ [ծնար նոճյաց խորերն] մ՚էիր մերթ ի նոնս, լերգերդ`
18-րդ տողից հետո Դուրյանը գրել Է «Օրագիր»-ում տպագրված տեքստի 18-19 տողերը, որոնք ապա ջնջել Է։