Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 2 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/545

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

10—12 Բայց կ՛արծարծեր [սրտիս], ո՜հ, իմ սիրույն [վառ] բյուր կայծեր…

Ոգի մ՚անցավ սրտես` թողուց հոն [ստվեր] ըսավեր,

[Անշեջ հուր] Աստեղց բույլ մը… միայն գիտեն [այս] զայս աստղեր…։

14 Իր դողդոջ ձայնն` տերևներուն [չոր] սա շըշունջ.

17 Կը սիրե [նա] նե, [նայվածքիդ] նայվածքին մեջ կը թառմի.

19 Վըսեմ ճակտին վըրա [երկու] զույգ մը աստղեր վառ`

21 Լոկ հուր աչեր, ժըպիտ, արցունք [տեսա] տեսի նախ,

26 էակ չ՛էր [նա] նե, այլ սեր, հուր, շունչ` [ժպիտ] ժըպիտ, ցավ.

28 Այն գիսավոր աստղեն [քար մը] «քար մը» մընաց ինձ…

37 Շիրմիդ [վարդերն] վարդքը չը թոռմած, քեզ գրկեմ ես…

7. Ի պատրիարքական ընտրություն Ամեն. Հայրիկին

8 Հուր [ներշնչողն] ներշնչողք չե՛ն աստղեր,

12 Եվ արևուն սըլաքաց հետ [հուր] կրակ դարձավ,

47 [Արցունքդ] Արաոսր ու [քիրտ] քիրտդ թող փալփլին`

55 Թո՛ղ փլատակաց [մութեն] մոխրեն հառնեն հիշատակք,

64 [Վեհ իրավանց] Իրավունքի, սիրո, լուսո ենք կարոտ.

8. Ի դիմավորության Ամեն. Հայրիկին

4 Ո՛չ դեմքը [վառող] վառողք արցունք՝ ըսպի են.

7 Նա մեր Հայ [եղբարցն] եղբարց արցունքն Է քավեր,

9 Դյուցա՜զն մ՚է, որ դո՜ւրս [ելավ] թըռավ դամբանեն,

21 Աստղի մը նայվածք, [հովիկի] քընարի մը ձայն,

25-26 Ահա կը հնչե [իրեն] նորա հեշտ սըրինգ,

Արձագանք կուտան Հայոց [ձորք] դաշտք, լերինք,

33 Բայց իր [ճակտին] դիմաց վրա կանուխ են փթթած

9. Հայրիկն Հայոց

7 [Ցցո՛ւր] Ցըցո՛ւր ցուպդ, Հայերն կանչե՛ յ՚արոտ մի`

19 Սոխակ [ծնար նոճյաց խորերն] մ՚էիր մերթ ի նոնս, լերգերդ`

18-րդ տողից հետո Դուրյանը գրել Է «Օրագիր»-ում տպագրված տեքստի 18-19 տողերը, որոնք ապա ջնջել Է։