Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 2 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/546

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

10. Երգ մարտին Վարդանանց

Բանաստեղծության ավարտուն տեքստն ունի 18 տող, բայց նախնականը` 16։ Դրա պատճառը այն Է, որ երկրորդ տետրի 9-10 և 11-12 տառերը առաջին տետրում կազմել են մեկական տող։

11. Սիրեցի քեզ

3 Ամրան սյուքի [մի] մը հանգույն: 5-րդ տնից հետո գրած, ապա ջնջված տան վերջին տողերն են.

Նըշողումն այն կենսատու

Այրեաց ավեր սրտերու

12 Կույսն լքյալ

5 Ո՜հ ինչո՞ւ [կուսին] կույսին

12 է [կուսին] կույսին ճակատ

20 Մրմունջ, [նայված] նայվածք տանելով հետ,

30 Հանե [կուսին] կույսին լանջ:

13. Նվագ է. տարեդարձի ազգային սահմանադրության

2 Հայկազն հըսկայիք կըմախք [չնչեն] կայթեն յ՛ոտն,

27 [Երդնումք հոս] Թե չերդնումք, եղբա՛րք, [միշտ] հիշել զՀայաստան,

14.Նե

4-րդ տողը սրբագրում չունի:

16. Նայածք մը

7 [Արշալույսին] Արշալույսին կանուխկեկ`

13 Երբ [միայնիկ] միայնակ ես գամ ման,

20 Ըլլա երկնից [գըմբեթարդ] գմբեթարդ,

26-27 [Այն] Մեկ նայվածքին հետ անբավ`

[Զոր] Թե յուղարկե ինձ հեշտյով

19. Մանուկն առ խաչ

3 [Որուն] Որո ճակատ

18 Որ [ճըգնի] ճգնի միշտ