Ի յօր մահուան, մոլեկան զօրքն անդը սգային,
Մինչ գումարեալ առ իս փութան յօդըս վերին,
Հա՛ս յօգնութիւն անկեալ հոգւոյս յանյոյս վայրին,
Անցո՛ ընդ այն աներկևան առ հայրենին:
Առաջի մեր ըզթշնամիսն հոգաց մերոց,
Հարցե՜ս իսպառ և ցրուեսցես զօրէն մոխրոց,
Եւ զատելիս մեր մատնեսցես ի պարտութիւն,
Մերժեալ իսպառ իբրու օտար ի քոյդ սեմոց:
