Ըզկենաց դեղն առ ի վերուստ՝
Ի հոգի քո բերել փութա՛
Եւ զորս ըզդաս և զորս խօսիս,
Զայն հեզությամբ սերել փութա՛:
Զբաժին մարմնոյդ օրըստօրէ՝
Յօրէնս կապեալ թեր եւ փութա՛,
Բայց առ հարկի և ի ժանու,
Ի գութ անկեալ, ներել, փութա՛:
40
ԶԻՐԱԻԱՆՑ ԵԻ ԶԴԱՏԱՍՏԱՆԱՅ
Ի պարտիզի, կամ ի յայգւոջ, եթէ իցեն փուշք ինչ խոտան,
Ի բաց խըլել արմատաքի, յիրաւի, արժա՛ն է, արժա՛ն.
Յանդաստանի անտառացեալ, զապականիչ հոսք՝ անպիտան,
Այրե՛լ, ցըրե՛լ վաղվաղակի, յիրաւի, արժա՛ն է, արժա՛ն:
Մինն ի մաքեաց ի հօտի անդ, եթէ ցաւով բորոտիցի,
Կամ յատամունս մեր փըտութիւն և ժանգ անկեալ որդնոտիցի,
Այլև ըզհուր ճարակ գըտեալ, եթէ ի շէն առ մօտիցի,
Շիջուցանե՜լ, քարշե՛լ, վարե՛լ, յիրաւի, արժա՛ն է, արժա՛ն:
