Քայլք և հանդերձք, ծաղր և ծիծաղք են վիպասանք բանաւորաց,
Զբարըս նոցունց յայտնեն աչաց և ականջաց մըտաւորաց,
Բառն է խըրթին, դիրն անընթերց, յամենեցունց թանձրամըտաց,
Թըռչունքն ի յօդս, ձըկունքն ի ծովս՝ ձևով, գունով չարքն յայտնի են:
Աբդ ի յայտնիս և յանյայտնիս մի լինիցիս մտօքըդ խօթ,
Որպես արար առ կենարարն՝ սուրբն հակածիր անլուր սամօթ,
Ապա թէ ոչ՝ փոյթ կորուսցես դու գերանին յո՜յժ մօտ առ մօտ,
Զի ձիթառատ լապտերքն անշէջ, այո՛, սոքօք վառքն յայտնի են:
Հազար բանից ունկըն մատոյց տըխմարն և ոչ զգաստացաւ,
Մի լըւաւ բան միշտ երկիւղածն, և նա այնու ըզգօնացաւ,
Թէ զհոլովմանց ժամանակաց, աստէն հարցցես, կատարեցաւ,
Ի նախընթաց երկըս տողից՝ մերոյս տոհմի դարքն յայտնի են:
