Էջ:Petros Ghaphantsi, Verses (Պետրոս Ղափանցի, Բանաստեղծություններ).djvu/169

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Ջուր յապակւոջ փայլուն իսպառ,
Յորդ գընայուն աղբերաբար,
Բաժակ ոսկի ներքնայարդար,
Ամենևին ի յաղտս անյար:

Յորդոր մըտօք դիեցկաբար,
Ծըծեալ զիմաստըս յըղփացար,
Գաղտնի յերակըս թագնաբար,
Ի ծայր լերանց առ բարձրացար:

Գետոց նըման յո՜րդ աճապար,
Լեալ քաղաքաց ուրախարար,
Առ ապերախտս անյիշաչար,
Անձնամատոյց իքնայօժար:

Եւ զորս ի յաշ քո ընկալար,
Ո՜չ թագուցեր զայնս ի ծըրար,
Ասքանազեան ազգիս անկար,
Գոհար բանիւք ընծայատար:

Յերկիր անվար, ակօսատար,
Ի տըքնութիւն մըշտայօժար,
Աշխատեցար յայն անդադար,
Մինչև անտառք կորեան ի տար:

Իբր անարօտ արջառ անճար,
Նեղեալ յաստիս յոյժ ընդ երկար,
Թէպէտ պատուով նախամեծար,
Սակայն, ի կեանս գոյիւ նի՛հար: