Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Մորմոքելով՝ հեղձամըղձուկ լինի յանձին,
Կին որդեսէր, որ է ամուլ, անբեր, անծին:
Որք կըրէին միշտ ի փնքեանս զհուր ախտալին,
Եւ զառարկայն տեսեալ անդէն, զուր ա՜խ տային:
Յորս ելանել՝ սէրդ իմ ցանկայ,
Յորս և կամիս՝ անդէն ցանկայ:
Որ տաս սիրով անձրև ւ արև,
Տէ՜ր իմ գթած, չարժանեաց,
Մի՜ տար ի կեր՝ զիս գազանաց,
Անդընդայնոց չար ժանեաց:
Մինչ վարդ մարմինդ ի յանցանաց հըրոյ այրի,
Յայնժամ մընալ սոխակ հոգիդ որբ և այրի:
Հըսկայաձև և յաղթանդամ, առոյգ մարմին,
Առանց կարծեաց, կարէ ըմպել գինի մար մին:
|
|
