Մի՛ նըմանիր դու անբանից,
Այլև նոցին նըմանեաց,
Լե՛ր հետնօղ իմաստութեան,
Եւ իմաստնոց նըմանեաց,
83
Առանց շնորհաց, ո՛չ Է կար կեալ,
Ա՛ռ, ա՛նց գընա, թէ չես կարկեալ:
84
Դու ես փըտեալ, կարկատելի կապերտ անկար,
Եւ ո՛չ անթափ, այլ յոյժ անոյժ, անզօր, անկար,
Ուստի պատիր քըսմոսութեամբդ ի վին անկար,
Որ ո՛չ երբէք ելանելոյ ունիս դու կար:
85
Բայց թէ չիցես կըցորդ չարեաց ապաշնորհաց,
Արդա՛րև իսկ արժանանաս, ապա շնորհաց:
86
Կարծր ես մըտօք, խելօք ամուլ և թերատ ես,
Վասն այն լինիս՝ առ քեզ դու շիլ և թերատես:
