Ի մէջ բազմաց կամեցայ ես՝ երևելի երևիլ,
Նըւաստացայ, առաւել յոյժ, իբրև ըզմի երևիլ:
88
Գիտնոց արանց և իմաստ նոց կատարելոց,
Թարթիւ աչաց նըշանացեալ, է՛ բաւական,
Այլ շինացւոց՝ անտոհմ, անվարժ մերապիսեաց,
Դափ և թըմբուկ անցացանել, չէ՜ բաւական:
88
ԶԳՈՎՈԻԹԵՆԷ ԵԻ ՇԱՂԿԱՊԻՆ
Ցանկայի ես ամենեցունց, և՛ սքանչելի, և՛ երանեալ,
Յանձուկ և նեղ տեղիս բանից միաւորիչ ներամըտեալ,
Զյաւս և զյոռիս, զլիս և զթերիս կապես յիրեարս շարամանեալ,
Բայց անշփոյթ ի միաթեան իսկ և անբաժ յարապահեալ:
40
ԴԱՐՁԵԱԼ ԶՆՈՅՆՈՅ
Եչն է եղեալ քեզ հոգետու
Եւ սփոփիչ յոյժ հաւաստի,
Առանց միմեանց, մեզ պատուելի,
Եւ այն կա՜րի ցանցառակի:
