Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Թէ քեզ հաճոյք երևին,
Սիրով քննօղ երև՚ն:
Թէ ճախր առյեալ՝ հուսա, հունա,
Յստակ դեգեր լինի ցին,
Որոնելին, զոր ինչ կամի,
Յայնժամ նրըմա լինիցին:
Զայս ամենայն, զոր նօտարեմ,
Յո՜յժ անձին քում յարմարի,
Մինչ լոյս բանին միշտ առկայծեան
Յաւէտ ի քեզ յա՜ր մաքի:
Թէ ցանք իցեն ի յարգաւանդ
Երկրի, աճեալ հասկանան,
Եւ բանն ինքնին յայտնի գոլով,
Նաե մանկունք հասկանան:
Ընդ այս և զայս յիշեա՛, զոր աստ քեզ հեղի,
Ըզմեղկախրատն՝ որդւոց իւրոց՝ ծերն հեղի:
|
|
