Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ունկըն մատո, սըրտի մըտօք՝ խրատաց սորին,
Ապա թէ ոչ, ի յուշոյ քոյ՝ փութով սորին:
Զայն, զոր ունիս, եթէ իցէ մի՛ մընաս,
Առանց կարծեաց, աստէն անշահ դու մընաս:
Ներ գերապանծ և մեծանուն յայս շինի,
Ամէն անհարթ տաշի, կոկի և շինի:
Երրորդութիւն յար պաշտելի.
Հայր և որդի և տուրբ հոգի,
Տուր ինձ ժըտեմ ի բանս երգի,
Ըղձիր շինորհաց քո պարգևի:
Ազնիւք են յոյժ և գնդեցիք ելք ասողաց,
Զի քննութեանց ցանկան փաղչին ի լըսողաց:
|
|
