20
ԳԱՐՈՒՆ ԵՀԱՍ, ԶԱՇԽԱՐՀՍ ԱՄԷՆ ԿԵՆԴԱՆՑՈՅՑ
Խորագիր՝ «Դարձեալ երգ ուրախութեան ի վերայ հոգեւոր գարնան»: Վերջին տան մեջ հիշատակվում է գրութեան ժամանակը՝ 1772 թ.: Ուրեմն Պ. Ղափանցա բանաստեղծական ավյունը չի ցամաքել ծերաթյան շրջանում իսկ...
21
ՊԱՂԵՐՆ ՀԱԼԵՑԱԻ, ՁԻԻՆԸՆ ՎԵՐԱՑԱԻ
Խորագիր՝ «Ի յանկս պիւլպիւլին ձայն աւետման, որոյ բանքն են ի խորհուրդ տեսան քարոզութեան»: Հրանտ Ասատուրն իր «Մոռցված բանաստեղծ մը» հոդվածում այս տաղից համապատասխան մեջբերումներ անելով՝ գբում է. «Ճոխ են իր հանգերը, կարելի է այս մասին բաղդատել զինքը Գրիգորիս Աղթամարցիին և Նահապետ Քուչակին» («Արևելյան մամուլ», 1904, էջ 17):
Բանաստեղծությունը կարելի է տողատել նաև այսպես.
|
Մենք վճռաբար չենք կարող ասել, թե տողատման այս և բնագրում
ներկայացված ձևերից որ մեկն է նախընտրելի, քանի որ երկու դեպքերում էլ բանաստեղծության հանգավորման ու տաղաչափաթյան արվեստը
կատարլալ է: Հանգավորման ու տաղաչափության բարձր տեխնիկան թույլ
է տալիս Պ. Ղափանցու շատ բանաստեղծություններ տողատել և տնատել տարբեր ձևերով: