11
ՅԵՐԿՈԻՑ ԱԿԱՆՑ ՄԻՆՁ ԱՐՏԱՍՈՒՔ
«Երգարանում» (էջ 108) հաջորդում է «Զաչաց մերոց տեսանելեաս միայն ի հնգից զգայութեանց» բանաստեղծությանը (էջ 106—107). իմաստով կապվում նրա հետ:
Իսկ թէ հեղուս ըզլորդ հոսանս գետոց քոյոց դառն արտասուաց, Փութով ջընջես զբիծ և զարատ լեռնազանգոյն ծանր լանցանաց...
14
ՅՈՐՍ ԵԼԱՆԵԼ ՍԷՐԴ ԻՄ ՑԱՆԿԱՅ
Բանաստեղծը ցանկանամ է դուրս գալ և վայելել գարնան հրաշալիքները: «Երգարանում» (էջ 85) հաջորդում է «Զհոգևոր գարնանէ և զքարոզութենէ սրբոյ առաքելոց» գողտրիկ բանաստեղծությանը և իմաստով կապվում նրա հետ.
16
ՄԻՆՉ ՎԱՐԴ ՄԱՐՄԻՆԴ Ի ՅԱՆՑԱՆԱՑ ՀԸՐՈՅ ԱՅՐԻ
Երկտողյակը հոգու և մարմնի՝ մտքի, գաղափարի և անձնական ցանկությունների, մարմնական պահանջների ներդաշնակաթյան հարցն է շոշափում:
«Երգարանում» (էջ 59) հաջորդում է «Ի հրճուանս սիրելեաց, պատահեալ զբօսանաց, յաւուր համբարձման տեառն հարկեալ ասացուած» բանաստեղծությանը և հեռավոր կապով կապվում է նրա հետ:
Պահպանփսմ է նաև № 3311 ձեռագրում՝ էջ 22ա:
21
ՄԻ ԱՆՀԱՄԻՐ, ՓՈԻԹԱ ԱՐԱՑ
Բանաստեղծը խրատում է՝ մի անհամիր, հակառակ դեպքում շատ աղն անգամ քո բերանին կարող է համ չտալ, եղիր չափավոր...
