Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ցաւուրս գարնան պարեալ ցնծաս,
Նաղշուն ձագերով շուրջ կուգաս.
Արա՜գ-արա՜գ ոստոստելով,
Ծաղկանց վերայ թաւալելով,
Վասն ո՞յր թըռչիս,
Ընդէ՞ր փախչիս,
Կամ զի՞ թագչիս,
Կողկողալով ձայն արձակես,
Շախղըղա՜, շախղըղա՜, շախղըղա՜:
Մի՜շտ հառաչես ու կարկաչես:
Փառօք ճեմիս որպէս իշխան,
Լերինքըն քեզ յարկ սեպհական,
Դաշտերն ամէն համանգամայն.
Յայդ լեռներէն ի վայր փութաս,
Ցաւուրս գարնան պարեալ ցնծաս,
Նաղշուն ձագերով շուրջ կուգաս,
Արա՜գ-արա՜գ ոստոստելով,
Ծաղկանց վերայ թաւալելով,
Վասն ո՞յր թըռչիս,
Ընդէ՞ր փախչիս,
Կամ զի՞ թագչիս,
Կողկողալով ձայն արձակէս,
Շախղըղա՜, շախղըղա՜, շախղըղւա՜:
Մի՜շտ հառաչես ու կարկաչես:
Ծիծաղաձայն քաղցրիկ թըռչուն,
Չըքնաղատիպ և յոյժ սիրուն,
Ի մէջ ծաղկանց նընջես ի քուն.
|
|
