Էջ:Petros Ghaphantsi, Verses (Պետրոս Ղափանցի, Բանաստեղծություններ).djvu/37

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Քև ճոխանան ամէն լերինք
Եւ համօրէն մարգագետինք,
Ըզքեզ գովեն ազգք և ազինք.
Յայդ լեռներէն ի վայր փութաս,
Յաւուր գարնան պարեալ ցնծաս,
Նաղշուն ձագերով շուրջ կուգաս,
Արա՛գ-արա՛գ ոստոստելով,
Ծաղկանց վերայ թաւալելով,
          Վասն ո՞յր թըռչիս,
          Ընդէ՞ր փախչիս,
          Կամ զի՞ թագչիս,
Կողկողալով ձայն արձակես,
Շախղըղա՜, շախղըղա՜, շախղըղա՜:
Մի՜շտ հառաչես ու կարկաչես:

Ա՜րդ, բարձրացո՜ զձայն քո ըստ իս,
Եւ փարատեա՛ ըզսուգ սրտիս,
Հայցմամբ քոյոյ երգաբանիս.
Յայդ լեռներէն ի վայր փութաս,
Յաւուր գարնան պարեալ ցնծաս,
Նաղշուն ձագերով շուրջ կուգաս,
Արա՛գ-արա՛գ ոստոստելով,
Ծաղկանց վերայ թաւալելով,
          Վասն ո՞յր թըռչիս,
          Ընդէ՞ր փախչիս,
          Կամ զի՞ թագչիս,
Կողկողալով ձայն արձակես,
Շախղըղա՜, շախղըղա՜, շախղըղա'՜
Մի՛շտ հառաչես ու կարկաչես: